“เหนื่อยกาย…เหนื่อยใจ”

เคยเป็นอย่างนี้กันบ้างไหมครับ อยู่ๆ ก็เกิดมีความรู้สึกเหนื่อยกับสิ่งที่เรากำลังทำอยู่ มันไม่ใช่ความเหนื่อยจากการทำงาน แต่เหนื่อยทางใจมากกว่าทางกาย เหนื่อยทางกายก็ยังหยุดพักให้หายเหนื่อยได้ แต่เวลาที่เราเกิดความเหนื่อยใจนั้นอาจจะเนื่องมาจากหลายๆ สาเหตุด้วยกัน บางทีอาจจะเป็นเพราะความจำเจต่อปัญหาเดิมๆ ที่เราเจอะเจอมันอยู่เสมอ แรกๆ ก็ไม่เท่าไหร่ พอทนได้ครั้นนานๆ ไป บ่อยเข้ามันก็ทำให้เสียความรู้สึกเกิดความกังวลไม่แน่ใจ จนกระทั่งสุดท้ายหมดกำลังใจอย่างนี้เป็นต้น บางคนเหนื่อยใจเพราะความรับผิดชอบสูง ตั้งเป้าหมายอะไรไว้สูง และมีความหวังสูง แต่สิ่งที่เห็นมันไม่เป็นไปตามคิดหรือหวังไว้ จึงนำไปสู่การถดถอยเหนื่อยล้าใจที่จะทำต่อไป ส่วนบางคนนั้นเหนื่อยใจเพราะตนเองมีตำแหน่งหน้าที่รับผิดชอบต่อการทำงานของลูกน้อง และเพื่อนร่วมงาน ซึ่งบางคนก็ไม่เอาไหนเฉื่อยช้าไม่ทันใจ แม้จะลุ้นแทบจะทุกๆ ด้านก็ไม่มีอะไรดีขึ้น ยังคงอยู่ในสภาพเดิมๆ ไม่มีการพัฒนา ใครก็ตามที่มีหน้าที่รับผิดชอบดังกล่าวนี้ ก็ต้องเหนื่อยใจเป็นธรรมดา

เพื่อนผมคนหนึ่งมีลูกชายสองคนเป็นวัยรุ่นอายุไล่เลี่ยกัน อารมณ์ค่อนข้างร้อนทั้งคู่เวลาดีก็ดีไม่มีปัญหา ขัดใจเมื่อไหร่พ่อแม่ต้องคอยแก้ปัญหาให้เป็นอย่างนี้ประจำ พ่อแม่เลยต้องเหนื่อยทั้งกายและใจ ในที่สุดเลยแก้ปัญหาด้วยการส่งคนหนึ่งไปเรียนเมืองนอกปัญหาก็จบลงได้พ่อแม่ไม่ต้องเหนื่อยใจอีกต่อไป

นี่ก็เป็นอีกตัวอย่างหนึ่งในหลายตัวอย่างที่เป็นปัญหา ที่ทำให้เราเหนื่อยหน่ายใจอยู่เสมอ ส่วนมากมักจะเป็นเรื่องเล็กๆ น้อยๆ ที่ไม่น่าเป็นเรื่องไม่ได้หนักหนาอะไร แต่ชนิดที่มดกัดเจ็บๆ คันๆ นี่แหละสำคัญนักอย่าไปมองข้ามครับ บ่อยๆ เข้า มันกระทบบ่อยๆ จะทำให้เราเหนื่อยทั้งกายและใจเหมือนกัน การดูแลตัวเองก็เป็นสิ่งจำเป็น ทั้งสองส่วนที่สำคัญของเราคือร่างกายและจิตใจ ต้องดูแลให้อยู่ในสภาพที่สมบูรณ์เพื่อพร้อมที่จะรับกับวิถีชีวิตทุกรูปแบบ ร่างกายหากเจ็บป่วยก็รักษา หากเหน็ดเหนื่อยจากการตรากตรำทำงานก็ปลีกตัวไปเพื่อพักผ่อนเปลี่ยนบรรยากาศเสียบ้าง ส่วนเหนื่อยข้างในคือจิตใจก็เข้ามาพึ่งน้ำทิพย์ชโลมใจ ด้วยการหาเวลาอ่านพระวจนะธรรมของพระเจ้าที่จะช่วยให้จิตใจเราชุ่มชื่นได้พลังใจ ให้เกิดความเข้มแข็งไม่ต้องอ่อนล้าอีกต่อไป นำภาระความหนักอกหนักใจทั้งหลายมาอธิษฐานทูลต่อพระเจ้า ขอการทรงนำเพื่อให้เราผ่านอุปสรรคที่เข้ามารบกวนจิตใจของเราอยู่เสมอ คนที่มีพระเยซูคริสต์อยู่ในชีวิตของเขา ก็เหมือนกับมีแสงส่องทางให้เขาในทุกอย่าง เพราะพระเยซูคริสต์ตรัสว่า “บรรดาผู้ทำงานเหน็ดเหนื่อยและแบกภาระหนัก จงมาหาเรา และเราจะให้ท่านทั้งหลาย หายเหนื่อยเป็นสุข” (มัทธิว 11:28)

โดย: อาจารย์อำนวย เรืองชาญ
นักจัดรายการวิทยุ “เพื่อคุณกำลังใจ”
องค์การก้าวไปสู่ความสว่าง