“วันเวลาที่กำลังผ่านไป”

เรามักจะพูดอยู่บ่อยๆว่า “  วันเวลามันช่างผ่านไปรวดเร็วเหลือเกิน.. ยังไม่ได้ทำอะไรเลย เวลาก็หมดไปแล้ว ”  บางคนก็บอกว่า “ ยังทำอะไรไม่ทันจะเสร็จ หมดวันเสียแล้ว.. ” หรือไม่ก็ว่า “ เพิ่งฉลองปีใหม่ไปหยกๆ ปีใหม่ก็จะมาถึงอีกแล้ว…”

วันเวลามันจะหมดไปเร็วหรือช้า มันขึ้นอยู่กับความรู้สึกของแต่ละคน ที่ไม่เหมือนกัน แต่ในความเป็นจริงวันเวลานาทีไม่มีการหยุดรอคอยใคร และก็ไม่มีใครที่จะหยุดยั้งวันและเวลาได้ด้วย และก็เพราะเหตุนี้เอง จึงมีผลกระทบโดยตรงต่อชีวิตของเราทุกคน อายุของเราก็มากขึ้นตามวันและเวลาไปด้วย เพราะอายุนั้นวัดกันด้วยวันเวลา เริ่มต้นจากเด็ก จนเป็นผู้ใหญ่ จากนั้นก็จะเริ่มนับถอยหลังไปจนถึงวันที่ชีวิตต้องพบจุดจบในบั้นปลาย เป็นเช่นนี้ทุกคน

ดังนั้นเราจึงต้องใช้วันเวลาที่มีอยู่ด้วยการบริหารจัดการให้เกิดคุณประโยชน์สูงสุดต่อตัวเราและต่อสังคมที่อยู่ร่วมกัน ไม่ปล่อยเวลาให้ผ่านไปโดยเปล่าประโยชน์ เหมือนบางคนที่จะทำอะไรก็ยังไม่ลงมือทำ คอยฤกษ์คอยยาม ผัดวันประกันพรุ่งไปเรื่อยๆ คล้ายกับว่าเขาหยุดเวลาได้ หรือเวลาจะต้องคอยเขายังงั้นแหละ สิ่งดังกล่าวนี้ไม่ควรจะทำให้เกิดกับเรา เพราะทุกช่วงวัยของชีวิต มันมีคุณค่าที่จะต้องนำมาใช้ให้เกิดประโยชน์ ไม่ใช่ปล่อยให้เปล่าประโยชน์อย่างที่มีบางคนทำ คนที่รู้ถึงคุณค่าของชีวิตนั้น เขาจะรู้จักใช้ทุกเวลาทุกนาทีเพื่อให้เกิดประโยชน์ และคุณค่าต่อชีวิตให้มากที่สุดเท่าที่เขาจะทำได้

น่าเสียดายที่มีคนจำนวนไม่น้อยยังคงปล่อยเวลาให้ผ่านพ้นไป จนกระทั่งเขาเองก็หมดเวลาและหมดโอกาสที่จะสร้างชีวิตให้เกิดผล จนนำไปสู่ความสำเร็จ เหมือนที่คนอื่นๆเขาประสบความสำเร็จ เพราะเขารู้จักใช้เวลาและโอกาสอย่างถูกต้องและเหมาะสม บางคนกว่าจะรู้ตัวก็สายเกินไป เพราะเวลาของเขากำลังจะหมดลง เวลาที่ยังเหลืออยู่ก็ไม่พอที่เขาจะทำทุกอย่างได้ตามกำหนด

วันนี้คงต้องตั้งคำถามกับตัวเองดูบ้างว่า วันเวลาที่ผ่านมาและผ่านไปนั้น คุณได้ทำอะไรให้เกิดประโยชน์บ้างหรือยัง? สิ่งที่เกิดประโยชน์ต่อตัวคุณ พ่อ แม่ ภรรยา และลูกของคุณ รวมทั้งคนที่อยู่รอบข้างคุณ หากยัง! วันนี้ก็ยังไม่สายที่จะเริ่มต้นได้ ขอให้เข้าใจว่าวันเวลาที่เราจะอยู่ในโลกนี้ มันเป็นระยะเวลาสั้นๆเท่านั้น จึงต้องเริ่มใช้เวลาที่มีอยู่อย่างคุ้มค่า

สิ่งสำคัญกว่านั้น คุณได้อะไรบ้างจากการใช้เวลา ที่จะเป็นความหวังให้กับชีวิต มีความสุขไหม? มีความมั่นคงในชีวิตหรือไม่? หรือว่ามีแต่ความทุกข์ที่คอยฉุดชีวิตให้ตกต่ำลง จนหมดความหวัง คุณต้องหาคำตอบให้ได้ และใช้เวลาที่กำลังจะหมดไป สร้างความหวัง และตั้งความหมายแห่งความมั่นคงของชีวิต เพื่อให้ทันต่อเวลาที่กำลังหมดไป ใช้เวลาให้คุ้มค่า ก่อนที่วันเวลา จะผ่านคุณไปอย่างน่าเสียดาย

โดย : อาจารย์อำนวย  เรืองชาญ

นักจัดรายการวิทยุ “เพื่อคุณกำลังใจ”

องค์การก้าวไปสู่ความสว่าง